Ondanks alle ellende, kan ik me toch verheugen op de namiddag. Want dan krijg ik bezoek van iemand die ik meer dan 50 jaar niet heb gezien. Via Facebook kwamen we elkaar weer tegen. Morgen vertel ik meer.
Ook mailde mijn dierbare leasedochter Martine me vanmorgen ,dat ze volgende week hier in het noorden moet zijn ,en even langs komt. Ook daar zie ik naar uit!
Hopelijk voel ik me dan een beetje (redelijk)Want af en toe is het huilen met de pet op....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten