zaterdag 24 december 2016

Rouw met kerst...

Afgelopen woensdag overleed na een zwaar ziekbed, de man van mijn dierbare vriendin Jantje. Onze vriendschap duurt al meer dan 50 jaar. Nare kerstdagen voor haar en de kinderen. Omdat Jan de tweede kerstdag jarig is, is besloten om de uitvaart uit te stellen tot na de kerstdagen, zodat ze nog even met hem samen kunnen zijn. Onvoorstelbaar veel verdriet -leegte en gemis.

Een dag voor het overlijden kregen ze het bericht dat een familielid van 51 jaar, plotseling was overleden aan een hartstilstand. Ook het overlijden van Jan kwam eerder dan verwacht. Hoeveel verdriet kan een mens aan?

En temidden van al dit verdriet gedenken we dat de Redder der wereld naar deze aarde kwam. Hij kwam om te delen in ons verdriet en lijden. Met gemengde gevoelens vier ik dit jaar Kerstfeest.

woensdag 21 december 2016

Gods droom komt uit.

Gisteren kreeg ik het mooie bericht van Annelies Diekman -hoofd Collectiemanagement van de Bibliotheek in Groningen, dat vanaf de eerst week in januari 2017, mijn tweede boekje:  "Gods droom komt uit", verkrijgbaar zal zijn in de bieb in Stadskanaal. Diepe vreugde en dankbaarheid vulde mijn hart.

"Leven met God én met kanker",  ligt al een paar jaar in de bieb en wordt regelmatig uitgeleend.Mijn gedichtenbundel: "Waar het hart vol van is", werd afgewezen, omdat gedichtenbundels het niet zo goed doen in de bieb.

zondag 18 december 2016

De beste wensen.....

Bij deze wil ik al mijn volgers alvast goede en gezegende feestdagen toewensen, en een gezond en waardevol 2017!
En aan mensen voor wie het geen fijne dagen gaan worden, wil ik moed - kracht en vertrouwen toewensen.

Ik heb gelovige en ongelovige volgers. En toch kwam voor beide partijen het Kind in de kribbe. Die dat wil mag dan ook van harte het prachtige lied met mij meezingen: Ere zij God!Vrede op aarde, in de mensen een welbehagen!

Geen goede voornemens maken, maar gewoon elke dag doen waar je jezelf en de ander gelukkig mee kan maken, is en blijft mijn motto! Dan gaat de wereld  (eigen omgeving) er vanzelf een stukje mooier uitzien.

Hartelijk dank voor alle goede wensen in welke vorm dan ook.Daar waren heel bijzondere kaarten bij. O.a. van Betta van de Laan. Zij had zelf een kaart gemaakt met o.a. daarop een leeuw (de leeuw van Juda)  en twee Davidsterren. Geniaal bedacht.

Ook was er eentje bij van onze voormalige VVD burgemeester Marco Out, die nu burgemeester van Assen is. Marco schreef: Beste Frea, VEUL HAAIL EN ZEGEN, is de mooie Groningse manier om iemand een goed nieuwjaar te wensen. Ik vind het eigenlijk super toepasbaar op jou. Veul Haail en Zegen! Ik heb hem terug gemaild, dat het ook voor hem zelf gold.

Ik kan natuurlijk niet gaan invullen wat de ander moet gaan doen in het nieuwe jaar, maar ik heb wel twee waardevolle tips. Probeer eens een bosje bloemen weg te geven in een winkelstraat. (je krijgt onvoorstelbare mooie reacties) Kijk eens wat vaker om naar iemand in je buurt, waarvan je weet dat die het moeilijk  heeft - ziek of eenzaam is. Eens per twee of drie weken moet toch te doen zijn, niet waar?Maar doe het wel onvoorwaardelijk, en stel je verwachtingen niet te hoog.

Vorige maand is mijn blog maar liefst 7300 (!!) bekeken. En wel in 26 landen.
Zelfs uit Rusland China en Syrië. En aangezien ik geen bekende Nederlander ben, (of misschien toch wel inmiddels?haha) is dat toch heel wat. Voor mij een groot raadsel hoe ze me hebben gevonden.Maar het stemt me wel heel erg dankbaar!

Schrijven is voor mij een fijne afleiding in mijn strijd tegen kanker, ook al houdt mij dat zeker niet zo heel erg bezig. Maar de gevolgen daarvan merk ik wel elke dag, al laat ik mijn dagen daar zeker niet door bepalen. Als het écht niet gaat, pas ik me aan, maar anders probeer ik van elke dag iets moois te maken.Want ondanks alles is mijn leven met God, voor mij zeker de moeite waard om geleefd te worden. Zonder Hem zou ik me geen raad weten.

Ook probeer ik  energie te steken in mensen die me dierbaar zijn. Omdat ik wat verdrietig was om een paar mensen die me hebben laten vallen, werd ik bemoedigd door de volgende uitspraak van Hiëronymus. Monnik en Priester die leefde omstreeks 420.

WIE ERMEE STOPT JE VRIEND TE ZIJN, IS HET NOOIT GEWEEST!


Toon Hermans....

Ik ben een groot liefhebber van Toon Hermans. Voor zover ik kan nagaan heb ik al zijn boeken en gedichtenbundels gelezen. Maar ook al zijn conferences gezien op de tv, en één keer heb ik hem live gezien in de stadsschouwburg in Groningen.

Hadden we nota bene één van de duurste plaatsen gereserveerd,nadat ik een uur geprobeerd had om er tussen te komen, kwamen we gedeeltelijk achter een pilaar te zitten, wat balen was natuurlijk.Ik had nog een klacht in willen dienen, maar dat leek zinloos.Toch heb ik intens van Toon genoten, en wilde de sfeer niet laten bederven door zo'n domme pilaar.We zaten wel bijna vooraan, dat nou weer wel.haha.

Afgelopen zaterdag zou hij honderd jaar zijn geworden. Daarom worden er momenteel diverse interviews en conferences van hem uitgezonden, waar ik maar geen genoeg van kan krijgen. Ik geniet daar dan ook heel intens van. Het eerste gedeelte van een drieluik heb ik al gezien.Zaterdagavond ook al een uur van Toon kunnen genieten op NPO1.

Toon is voor mij de enige cabaretier die geen mensen kwetst - niet vloekt - geen vulgaire taal uitslaat -en mensen in hun waarde laat. Het was een prachtmens, die ook zijn geloof niet onder stoelen of banken stak.
Een man naar mijn hart, die zo puur en echt was.Met niets kon hij mensen ontroeren en aan het lachen maken, soms zonder woorden.

Mensen die zijn boeken en gedichtenbundels niet hebben gelezen, hebben veel gemist. Zo humoristisch - leerzaam en ontroerend.

Van Toon kunnen de huidige (grappenmakers) nog heel wat leren. De meesten daarvan laat ik dan ook niet toe in mijn huiskamer. Herman Finkers  - Wim Kan - Paul van Vliet en Seth Gaaikema daargelaten.

Voor mij is en blijft Toon de grootste!



zaterdag 17 december 2016

Boeken....

Pauwblauw vertelt door Rosanne Hawke.

Een Pakistaans meisje van 13 jaar wordt toegelaten op een Islamitische school. Ze maakt per ongeluk een spelfout in een opstel. Daardoor wordt ze beschuldigd van blasfemie (godslastering) en geboeid in de gevangenis gegooid, en ter dood veroordeeld. Of ze ook ter dood is gebracht blijft een open vraag, maar het verhaal is wel gebaseerd op ware gebeurtenissen.Een verbijsterend boek.

In een ver verleden had ik al veel gelezen over James -Hudson -Taylor. Nu is er een herziene uitgave uitgekomen onder de titel: De man die God geloofde.Het verhaal van een zeer moedig man, die in alles op God vertrouwde. Onder de meest erbarmelijke omstandigheden bleef hij trouw aan zijn roeping.

Vanwege mijn ziekte koop ik maar weinig nieuwe boeken meer, maar er lag nog een cadeaubon van mijn verjaardag.Dan is het soms moeilijk kiezen. Maar dit boek sprong er gelijk uit, en ik ben er erg blij mee.
Erg boeiend, inspirerend en leerzaam om te lezen.

zaterdag 10 december 2016

Kerstfranje...

In de loop der jaren is bij mij de franje rondom het kerstgebeuren steeds meer tegen gaan staan. Overal wordt het woordje kerst opgeplakt. Op markten -evenementen -diners etc.. Voor bezinning is maar weinig tijd. De drukte en stress die rondom de kerstdagen heersen, maken dat mensen deze soms doodvermoeid en afgepeigerd doorbrengen.Waarom sloven mensen zich rondom deze dagen toch zo uit?


Kerken puilen uit in de kerstnachtdiensten, terwijl ze normaal leeglopen. Velen komen daar dan maar eenmalig.Niet zozeer om het KIND in de kribbe te aanbidden,maar  meer uit traditie - gewoonte of voor de sfeer.Liederen over vrede op aarde - het  Ere ziij God en Stille Nacht galmen door de kerken, maar
nieuwe volgelingen van Jezus levert het helaas niet op.

Ook komt  de vrede op aarde geen stap dichterbij, als er meters sneeuw zouden vallen en miljoenen kaarsjes en lichtjes aan worden gestoken I'm dreaming of a white christmas is een leuk liedje, maar het zegt mij helemaal niets!

Nee, van een witte kerst
hoop ik niet te dromen
ook niet van volgeladen
en uitpuilende dennenbomen
Alle kerstdiners zou
ik willen ruilen
als er geen mens
van honger meer zou hoeven huilen

Want als het Kind van Bethlehem niet in de harten van de mensen wordt geboren blijft het een utopie!

Dat mensen rondom deze tijd leuke en gezellige dingen met elkaar doen, is voor mij geen enkel probleem, maar het heeft maar weinig met het kerstfeest te maken.

Voor mijzelf  heb ik geen  sfeer - stemming - boom - lichtjes of kaarsjes nodig om het Kerstfeest te vieren. Voor mij is het KIND IN DE KRIBBE genoeg. Gezelligheid - lekker eten - samen zijn met mijn dierbaren of vrienden - omzien naar de ander, geldt voor mij het hele jaar door.

In de stal van Bethlehem heerste een hele andere sfeer.Daar ontbrak elke vorm van franje.Want daar lag nota bene een KONINGSKIND in en vuile voederbak voor dieren. Eigenlijk had Hij geboren moeten worden in een paleis. Maar Hij kwam in bittere armoede om mensen onder de mensen te zijn, zodat ze daardoor geestelijk rijk konden worden, door Zijn lijden en sterven.Helaas kozen velen voor aardse rijkdom, en de gevolgen daarvan zien we zo heel duidelijk om ons heen.

Gelukkig zijn er wereldwijd nog miljarden mensen die met een oprecht hart het Kerstfeest vieren. Die willen buigen bij de kribbe, maar ook knielen bij het kruis van datzelfde Kind.

Jezus zei: Ik ben het Licht der wereld, wie Mij volgt zal nimmer meer in de duisternis wandelen, maar het Licht des levens hebben. Johannes 8 vers 12.




zondag 4 december 2016

Babyfoto

Toen ik deze foto tegenkwam, viel mij op dat ik zo vol verwachting en helder de wereld in keek. Dan is het maar goed dat ik toen niet wist hoe mijn leven later zou gaan verlopen.Een leven vol van veel ziekte, pijn en lijden. Maar gelukkig ook van veel vreugde, humor en plezier.Toch ben ik dankbaar dat ondanks alles, mij het leven is geschonken. En dat later bleek dat God toen al een plan met mijn leven had, ondanks dat ik niet in een gelovig gezin ben grootgebracht. Want dankzij Hem ben ik in staat geweest om te leven met een grote HOOFDLETTER!


zaterdag 3 december 2016

Boeken...

Ik wil graag even 2 boeken onder de aandacht brengen, die ik de afgelopen week las.

Het eerste betreft het boek: De Koning die voeten wast door Hiele Dijkstra. (2015)
Dijkstra is een jonge nuchtere Fries die het boek schreef, nadat hij aangeraakt was door God in het ziekenhuis. Daarnaast heeft hij 10 verhalen verzameld van mensen in Friesland, die een wonder hebben meegemaakt, om mensen daarmee te bemoedigen en te inspireren.(www.jezuszalvoorzien.nl)

Eigenlijk is het bedroevend, dat er in de kerk maar zo weinig plaats is voor persoonlijke getuigenissen van mensen die wonderen van God meemaken in hun leven. Een heel groot gemis in de liturgie.

Het boek leest makkelijk weg in heldere en duidelijke Jip en Janneke taal. Ik heb er intens van genoten!Maar kwam ook tot de ontdekking, dat er veel raakvlakken en overeenkomsten waren met mijn eigen boekje, dat ik in hetzelfde jaar schreef:  "Gods droom komt uit.'

Het tweede boek is een herziene uitgave (2016) van de man de man de God geloofde.De  levensbeschrijving van Hudson Taylor. Opgetekend door Marshall Broomhall.

Het is het ongelooflijk verhaal van een man die dwars door alles heen op God bleef vertrouwen. Dwars door armoede - pijn -ziekte - vervolging - smaad - laster - en gevaar heen. Zijn moed was onvoorstelbaar. Hij had maar één roeping, en dat was om in China de boodschap van Gods hoop en liefde te vertellen. Waar hij allemaal doorheen moest voor dat het zover was, is haast niet te geloven. Een prachtig boek om te lezen, maar ook om veel van te leren, want wij haken soms snel af als het tegenzit.

p.s. mijn blog over de franje rondom de maand december komt iets later.

donderdag 1 december 2016

Jan Terlouw

Gisteravond was de oud-politicus Jan Terlouw te gast in DWDD. Ter ere van zijn 85e verjaardag was hij uitgenodigd om iets te mogen zeggen tegen het Nederlandse volk. Verbijsterd en verbaasd heb ik naar hem zitten luisteren. KIPPENVEL .Hopelijk nemen gelovigen en ongelovigen zijn woorden ter harte. Aan het eind had hij zijn emoties niet meer in bedwang. Maar de tranen en de toespraak van Terlouw, zullen bij mij nog lang blijven hangen.