Waarom God onze gebeden de ene keer wel en de andere keer niet verhoort, kunnen wij als mensen niet bevatten.En God is ons ook geen verantwoordelijkheid schuldig, voor wat Hij wel of niet doet. Daar is Hij God voor. Miljarden keer groter en wijzer dan wij.Wel weet ik dat er altijd KRACHT uitgaat van elk gebed, of deze nu wel of niet in vervulling gaat.Ik heb dat meerdere malen ervaren.
Vorige week maandag is er door een vriendin met mij gebeden, terwijl ik zo erg ziek was. En het is wonderlijk om te zien en te ervaren hoe God dit gebed verhoorde.Terwijl in het hele land en soms ook persoonlijk met mij gebeden wordt, en er dan helemaal (niets) gebeurt.
Ik zit haast elke dag weer op de fiets en heb regelmatig weer meer sociale contacten.Vanmorgen boeken ingeleverd bij de bieb. Deze bieb staat niet in mijn eigen dorp, omdat deze hier een stuk kleiner is. Ik wilde naar huis fietsen en kwam onderweg een vriendin tegen, die tijdelijk met haar man op een naburige camping staat. (hebben ze nota bene hun boerderij verkocht en kunnen nu niet in hun nieuwe woning, vanwege onduidelijke procedures met de makelaar en de notaris, waar ze buiten hun schuld om in verstrikt zijn geraakt)Ze vroeg of ik even mee wilde naar de camping.
Natuurlijk wilde ik dat, want het was maar een kwartiertje om fietsen.En zo zat Frederika zomaar heerlijk even op een camping. Onvoorstelbaar, dat ik daar de energie weer voor heb. Dacht ik een paar weken geleden nog dat het EINDE IN ZICHT WAS, kon ik vanmorgen genieten van een prachtig UITZICHT op een camping.
Vele (pijn) klachten blijven,en af en toe is het best een beproeving om steeds weer om te moeten schakelen. Juist in die momenten als ik me er helemaal bij heb neergelegd. Maar hoe het ook zij:
DIT KAN NIEMAND ME MEER AFPAKKEN, EN ZIJN MIJN AARDSE TAKEN SCHIJNBAAR NOG NIET VOLTOOID!
Ja, Gods wegen zijn inderdaad ondoorgrondelijk........
dinsdag 30 mei 2017
maandag 22 mei 2017
Niet te geloven!
Wat ik niet meer voor mogelijk had gehouden, is toch gebeurd! Heel langzaam komt er weer wat nieuwe energie terug, nadat deze maandenlang achteruit ging. En ondanks dat er nog heel veel klachten zijn, heb ik al twee keer weer een paar rondjes kunnen fietsen.
Ik had er voor de zoveelste keer terdege rekening mee gehouden, dat ik zou komen te overlijden, want daar zag het wel naar uit. Ik had me er ook bij neer gelegd.
Ik weet dat kanker een grillige ziekte is, waarvan je niet van te voren weet hoe de dag zal verlopen, maar dit had ik zeker niet meer verwacht. Natuurlijk kan het zomaar weer omslaan, maar reken maar, dat ik zal genieten van elke seconde dat ik me weer wat beter voel. Dat zich weer een blaasontsteking aan het ontwikkelen is, deert mij dan ook totaal niet.
Omdat het allemaal zo onverklaarbaar is, is het aan de buitenwereld ook niet uit te leggen. Maar dat hoeft ook niet......Ik ben allang blij dat ik me weer een beetje mens voel!
zaterdag 6 mei 2017
Nieuwe supermarkt....
Sinds kort is er in ons dorp Nieuw-Buinen, dankzij de inzet van een groep fantastische mensen, weer een nieuwe supermarkt. (Thats Fresh) Deze was een jaar geleden opgeheven, door allerlei omstandigheden.Voor vele mensen was dit een ramp, vooral voor oudere mensen.
Persoonlijk ben ik er erg blij mee. Je zou denken dat alle dorpsgenoten dat zouden zijn, maar dat is helaas (nog) niet zo.Hopelijk gaat dat veranderen. Een buurt-supermarkt is altijd een beetje duurder dan de grotere supermarkten. Mensen schijnen niet te beseffen dat deze winkel wat hogere prijzen moet handhaven om hun bestaansrecht te kunnen garanderen. De vorige supermarkt was ook niet goedkoop, maar je had wel de keuze tussen dure en goedkope artikelen. Dat is nu nu ook weer het geval.
Ook kunnen er (voorlopig) geen grote voorraden worden aangelegd, omdat er dan teveel moet worden weggegooid. Zoveel temeer klanten er gaan komen, zoveel te groter zullen de de voorraden zijn.
De directie en het personeel van deze nieuwe winkel doet er van alles aan om de mensen het naar de zin te maken. Zo ligt er b.v. een gastenlijst voorin de winkel , waar je in aan kan geven wat de wensen zijn.Het assortiment kan dan worden aangepast.
Sommigen maken daar gebruik van, maar sommigen ook niet, en vooral deze laatste groep loopt constant te zeuren tegen het personeel.Voor hen is dat erg frustrerend, want ze zetten zich met hart en ziel in.
Ik kan niet zo goed tegen dit soort mensen. Blijf dan weg uit de winkel, maar val het personeel daar niet mee lastig. Vaak kopen ze alleen maar een pakje sigaretten, om dan bij de kassa te zeggen dat ze de winkel te duur vinden. Momenteel wordt er alles aan gedaan om de prijzen zo laag mogelijk te maken, maar dat heeft even tijd nodig. Gun de mensen van de supermarkt dan ook even die tijd.
Dorpsgenoten moeten heel goed beseffen dat dit de laatste kans is om gebruik te kunnen maken van deze supermarkt. Want als de klandizie uitblijft, zal het opnieuw gesloten worden, en zal er ook nóóit meer een nieuwe in ons dorp komen. Dan moeten we o.a. weer voor één postzegel een heel eind reizen. Dat moeten we toch niet willen?
En bij deze wil ik dan ook het personeel even een hart onder de riem steken voor hun geweldige inzet!Hopelijk gaat de buurtsuper, dankzij hun inzet en die van de de klanten zijn bestaansrecht bewijzen!
Frea
Persoonlijk ben ik er erg blij mee. Je zou denken dat alle dorpsgenoten dat zouden zijn, maar dat is helaas (nog) niet zo.Hopelijk gaat dat veranderen. Een buurt-supermarkt is altijd een beetje duurder dan de grotere supermarkten. Mensen schijnen niet te beseffen dat deze winkel wat hogere prijzen moet handhaven om hun bestaansrecht te kunnen garanderen. De vorige supermarkt was ook niet goedkoop, maar je had wel de keuze tussen dure en goedkope artikelen. Dat is nu nu ook weer het geval.
Ook kunnen er (voorlopig) geen grote voorraden worden aangelegd, omdat er dan teveel moet worden weggegooid. Zoveel temeer klanten er gaan komen, zoveel te groter zullen de de voorraden zijn.
De directie en het personeel van deze nieuwe winkel doet er van alles aan om de mensen het naar de zin te maken. Zo ligt er b.v. een gastenlijst voorin de winkel , waar je in aan kan geven wat de wensen zijn.Het assortiment kan dan worden aangepast.
Sommigen maken daar gebruik van, maar sommigen ook niet, en vooral deze laatste groep loopt constant te zeuren tegen het personeel.Voor hen is dat erg frustrerend, want ze zetten zich met hart en ziel in.
Ik kan niet zo goed tegen dit soort mensen. Blijf dan weg uit de winkel, maar val het personeel daar niet mee lastig. Vaak kopen ze alleen maar een pakje sigaretten, om dan bij de kassa te zeggen dat ze de winkel te duur vinden. Momenteel wordt er alles aan gedaan om de prijzen zo laag mogelijk te maken, maar dat heeft even tijd nodig. Gun de mensen van de supermarkt dan ook even die tijd.
Dorpsgenoten moeten heel goed beseffen dat dit de laatste kans is om gebruik te kunnen maken van deze supermarkt. Want als de klandizie uitblijft, zal het opnieuw gesloten worden, en zal er ook nóóit meer een nieuwe in ons dorp komen. Dan moeten we o.a. weer voor één postzegel een heel eind reizen. Dat moeten we toch niet willen?
En bij deze wil ik dan ook het personeel even een hart onder de riem steken voor hun geweldige inzet!Hopelijk gaat de buurtsuper, dankzij hun inzet en die van de de klanten zijn bestaansrecht bewijzen!
Frea
dinsdag 2 mei 2017
Nieuw woord.....
Tijdens het versturen van een condoleance-mail kreeg ik ineens een ingeving! Ik heb altijd al moeite gehad met het woordje gecondoleerd, omdat het zo'n cliche is.
In plaats daarvan kwam zomaar spontaan het woordje: ROUWKNUFFEL in mijn gedachten. Een woord dat (nog) niet bestaat.
Een ROUWKNUFFEL geef je aan iemand die een dierbare heeft verloren.
Een ROUWKNUFFEL kan je geven na afloop van een begrafenis of crematie.
Een ROUWKNUFFEL kan je verwerken in toespraken of condoleance-post
Een ROUWKNUFFEL kan je mee geven aan een overleden kind, of iemand anders.
En verder zijn er tal van mogelijkheden.
Iemand die verstand heeft van taal, gaf mij het advies om hier iets mee te doen, maar omdat mijn energie momenteel maar heel beperkt is, is dat nog een hele opgave.
Omdat ik graag wil dat het woord in de Dikke van Dale terecht komt, heb ik contact met ze gezocht.Zij vonden het ook een prachtig woord. Maar er zijn voorwaarden, en dat is, dat het woord regelmatig moet verschijnen in de media of internet.
En ook al schrijf ik voorlopig niet meer op mijn blog, toch wil ik graag het woord ROUWKNUFFEL onder de aandacht brengen, zodat het bekend gaat worden in heel Nederland.
In plaats daarvan kwam zomaar spontaan het woordje: ROUWKNUFFEL in mijn gedachten. Een woord dat (nog) niet bestaat.
Een ROUWKNUFFEL geef je aan iemand die een dierbare heeft verloren.
Een ROUWKNUFFEL kan je geven na afloop van een begrafenis of crematie.
Een ROUWKNUFFEL kan je verwerken in toespraken of condoleance-post
Een ROUWKNUFFEL kan je mee geven aan een overleden kind, of iemand anders.
En verder zijn er tal van mogelijkheden.
Iemand die verstand heeft van taal, gaf mij het advies om hier iets mee te doen, maar omdat mijn energie momenteel maar heel beperkt is, is dat nog een hele opgave.
Omdat ik graag wil dat het woord in de Dikke van Dale terecht komt, heb ik contact met ze gezocht.Zij vonden het ook een prachtig woord. Maar er zijn voorwaarden, en dat is, dat het woord regelmatig moet verschijnen in de media of internet.
En ook al schrijf ik voorlopig niet meer op mijn blog, toch wil ik graag het woord ROUWKNUFFEL onder de aandacht brengen, zodat het bekend gaat worden in heel Nederland.
Abonneren op:
Posts (Atom)