Heimwee...

Heel af en toe kan ik  verlangen naar dingen, waarvan ik weet dat ze voor altijd voorbij zijn. Over het algemeen ben ik niet iemand die veel achterom kijkt, want dat bezorgt me alleen maar heel veel verdriet en pijn. Ik heb geleerd samen om samen met God vooruit mogen te mogen kijken.

Toch had ik eigenlijk al jaren een wens om nog één keer terug te gaan naar die plek waar ik heel veel dierbare herinneringen aan heb. Maar ik kon het gewoon nooit aan en wilde me tegen mezelf beschermen, ook al ga ik over het algemeen confrontaties nooit uit de weg , hoe zwaar en moeilijk deze soms ook kunnen zijn. Problemen en verdriet durf ik meestal recht in de ogen te kijken ,en daarom ben ik ook zo ver gekomen als ik nu ben.

Toch voelde ik gistermiddag tijdens een klein fietstochtje ineens de behoefte om de confrontatie met dat dierbaar plekje tóch aan te gaan, en het voelde (goed). Kostbare en dierbare herinneringen kwamen naar boven, en ik liet zittend op een bankje mijn gevoelens en emoties even toe.Emoties van vreugde en verdriet.Toen kon ik het afsluiten en nu hoef ik er ook nooit meer naar toe.

Ik heb weer een paar zeer nare weken achter de rug van pijn, misselijkheid en vermoeidheid. Bijwerkingen van de glivec en morfine deden daar nog een schepje bovenop.

Vandaag weer een nare dag, waardoor ik pas laat in de middag uit mijn bed kwam. Zo zit ik de ene dag op de fiets en lig de andere dag in bed. Dat is wat kanker met je doet. Me ertegen verzetten is zinloos, want dat maakt het alleen maar erger. En opgeven is voorlopig ook (nog) geen optie, alhoewel ik het soms spuugzat ben. Mijn enige hoop is God die me kracht geeft. Zonder Hem had ik de moed allang opgegeven.

Vervolg op mijn vorige blog

Soms lijken sommige dingen misschien heel toevallig. Alleen geloof ik niet in toevalligheden, maar in leiding.
Vandaag ontving ik de rondzendbrief van Rob Favier, de christelijke cabaratier. Hij verwees naar een link op youtube, wat precies aansloeg op mijn laatste blog. Echt de moeite waard om te bekijken, ook al is het erg confronterend. En kijken we misschien liever naar leukere dingen op youtube.

Hoofdgast hierin is Jane Lasonder, die op een verschrikkelijke manier is misbruikt en gedwongen werd om in de prostitutie te gaan werken.Gelukkig werd ze daaruit bevrijdt. Ze schreef het boek: JANE. Ik had het boek vorig jaar al gelezen, en het is haast niet te geloven en te verschrikkelijk voor woorden wat zij heeft meegemaakt.

Dat ze nu een blij en een vrolijk mens is die nu een fijn gezinnetje heeft, is wel een heel groot wonder van Gods genade.

Ze helpt nu samen met anderen, om vrouwen  in de prostitutie bij te staan, maar ook zij die eruit willen stappen.Op  youtube is te zien wat voor en geweldig mens Jane is,  klein van gestalte, maar met een heel groot hart!

Youtube: Benefietconcert Rood Licht Boek.

miljoenen kinderen worden misbruikt voor de seks-industrie...

Momenteel worden er miljoenen kleine kinderen misbruikt als seks -slaven, maar ook voor kinderporno-video's. Het is te verschrikkelijk voor woorden dat daar baby's bij zijn van nog maar enkele maanden. Ik kan daar alleen maar om huilen en voel een machteloze woede. (Mensen) die tot zoiets in staat zijn, zijn geen mensen meer. Maar wat te denken van hen die daar naar kijken ,of die deze kinderen persoonlijk verkrachten?

Gelukkig zijn er organisaties die zich met hart en ziel inzetten om deze kinderen uit hun posities te bevrijden, en proberen deze viespeuken achter de tralies te krijgen. Mensen die hun leven op het spel zetten door undercover te gaan, en kijken hoe ze deze kinderen kunnen redden. Bij de organisatie van IJM kwamen kortgeleden daardoor drie medewerkers om het leven.
IJM Nederland: NL37INGB0004961389

Gistermorgen was er een kerkdienst op de tv die helemaal in teken stond van deze kinderen.
EO Metterdaad: NL88INGB0000300300

Laten we deze kinderen a.u.b. steunen met een gift!

p.s. laten we in ons gebed ook niet de mensen vergeten bij de Nederlandse politie en ver daar buiten, die dagelijks bezig zijn om kinderporno op te sporen. Een enorm zwaar beroep.

Verdrietig...

Dinsdag overleed A, na een verschrikkelijke lijdensweg. Hij was nog maar 62 jaar.Zijn overlijden heeft me diep geraakt, ook al ben ik blij voor hem en zijn dierbaren dat zijn lijden voorbij is.Hij is vanmiddag begraven op een natuur -begraafplaats.

In gedachten ben ik bij zijn vrouw - kinderen - en kleinkinderen.
Om hem te gedenken heb ik vandaag  een paar keer het nummer, Wings Of Gold van Verdi gedraaid. Bij onze laatste ontmoeting hebben we daar nog samen naar geluisterd. Ik had diep respect voor hem, voor de manier waarop hij met zijn naderende dood omging.

Humor en ernst....

Soms kom ik op één dag verschillende mensen tegen waar ik een praatje mee maak, maar die zo heel verschillend kunnen zijn. Dat bleek vandaag maar eens weer.

Vanmorgen sprak ik bij een supermarkt met een voor mij onbekende vrouw, die nogal wat problemen had en in een rouw-proces zat. Ik heb geprobeerd om haar wat te bemoedigen met een bloemetje en haar gewezen op God, ook al ben ik daar meestal wel erg voorzichtig in. Mensen die in rouw zijn zitten zeker niet te wachten op vrome praatjes. Ik heb haar mijn visitekaartje gegeven en haar gewezen op mijn blog.

Vanmiddag tijdens een fietsritje maakte ik een stukje humor mee.Ik zag een ouder echtpaar lopen met een wandelwagen die helemaal was afgesloten met plastic, dus ik kon niet zo goed zien wat erin zat. Daarnaast liepen twee kleine hondjes. Ik riep: 'waar ben u nu blijer mee, met uw kleinkind of met uw hondjes?'De man riep: 'met allebei, kom maar eens kijken.'

Ik stapte van mijn fiets af, en zag tot mijn verbazing dat er geen kleinkind in de wandelwagen zat, maar  nóg twee hondjes. Ik lag dubbel van het lachen en het echtpaar ook.Als dat geen humor is......

Even daarvoor werd ik staande gehouden door een paar kinderen die langs de kant van de weg zaten op een kleedje om (onduidelijke) stukken glas te verkopen. Ze probeerden mij te overtuigen dat het voor een goed doel was. Ook dat doel werd me niet helemaal duidelijk. Ik zei dat ik geen glas hoefde, maar wel hun goede doel wilde ondersteunen, wat dat dan ook mocht zijn. Dolblij namen de kinderen mijn kleine bijdrage in ontvangst, want een kinderhand is immers gauw gevuld.

Verder kwam ik nog een stalletje tegen met groente.Bij elk stalletje die ik tegen kom stop ik altijd even, of ik nu in de auto of op fiets zit,want ik ben daar erg gek op. Ik kocht een bos prei, en raakte daardoor ook nog in gesprek van de eigenaar van het stalletje.

Daarnaast nog twee waardevolle gesprekken over het geloof kunnen voeren met een dierbare vriendin en een goede kennis.

Heerlijk, om daar even weer de energie voor te hebben. Want zo'n dag als vandaag, waar ik zoveel mensen mocht ontmoeten, is wel al heel lang geleden.Omdat ik een echte mensen-mens ben, die heel graag een praatje maakt en overal op af stapt, kan ik daar heel erg blij van worden. Mijn dankbaarheid naar God toe is groot voor deze heerlijke dag!

Carpe Diem!

Tot mijn grote vreugde bemerk ik dat de Glivec (chemo-pillen) zijn vruchten beginnen af te werpen. Mijn energie komt langzaam weer wat terug, ondanks dat vele klachten blijven.

Omdat het gisteren zulk prachtig weer was, heb ik dan ook weer een heel stuk kunnen fietsen. (10 km) Intens dankbaar heb ik daar dan ook  van genoten. Onderweg dacht ik een paar keer: WAT IS HET LEVEN TOCH PRACHTIG, ondanks alles.

Toen ik thuis kwam heb ik een zomerstoel gepakt en heerlijk een paar uur in het zonnetje zitten lezen. Ik had de tuinstoelen al opgeruimd en de kussens al in plastic verpakt.Maar ik haalde ze graag weer tevoorschijn....

Ik was bezig met het lezen van een boek, dat me verbaasde en verbijsterde. Het boek is geschreven door Petra Pelties. Beter bekend als de vrouwelijke rapper Queen P. Zij vertelt daarin hoe zwaar ze werd mishandeld door haar ex-vriend.

Maar ze vertelt ook hoe ze gered werd door God op het moment dat haar vriend haar af wilde slachten met een mes. Op het moment dat hij het mes ophief om haar keel door te snijden, zag ze een groot Licht en een stem die zei: ".Kijk niet naar hem, maar kijk naar Mij." (God)

Op een wonderlijke manier werd ze gered.  Ze getuigt nu overal van de Gods liefde. Zelfs bij Pauw en Witteman gaf ze een schitterend Rap-getuigenis,(God maakt vrij) waar zelfs de beide rode mannen niet om heen konden.Je zag aan hun gezichten dat ze zich er niet helemaal raad mee wisten. Maar Petra kreeg een daverend applaus!

Voor mij was deze dag wéér een dag met een gouden randje. Dankbaar en heel tevreden ging ik naar bed. Hopelijk blijf ik me voorlopig wat beter voelen.

Ook vandaag  gaat redelijk goed.

College Tour

Afhankelijk van wie de gast is, kijk ik graag naar College Tour. Gisteravond was Geert Mak te gast. (wie kent zijn boeken niet?)Wat hij te vertellen had was erg boeiend en leerzaam. Twan Huys is een  integere en deskundige interviewer.(blijkt ook telkens weer in Nieuwsuur) De vragen van de studenten zijn meestal verbazingwekkend en boeiend. Ik heb dan ook met veel genoegen naar het programma gekeken.

Gezondheid....

Omdat mensen graag willen weten hoe het met me gaat even het volgende: Ik schrijf niet zo graag over mijn ziekte, want  daar zit ik al de hele dagen in, maar ik bagatelliseer het zeker niet. Ik schrijf liever over andere dingen die mij bezig houden. Mensen begrijpen maar niet dat mijn ziekte me niet zo erg bezig houdt. En toch is het zo.... ( daarom schreef ik het boekje: 'Leven met God én met kanker')

Toch kan ik er niet om heen dat ik ernstig ziek ben. Momenteel kan ik niet zo veel. Ik heb veel pijn, ben erg moe en heb hartklachten. (nog geen uitslag gehad van het het kastje, die 24 uur mijn hartslag registreerde) Slaap heel veel.(gebruik momenteel weer Glivec en af en toe morfine)En heb nog heel veel andere klachten, waar ik liever even niet op in wil gaan

Dankzij de inzet van  oncoloog-verpleegkundige van het UMCG in Groningen, wordt de Glivec, (€2400,- per 30 stuks)mij nu per bode toegestuurd, en hoef ik niet helemaal naar Groningen te reizen, wat me normaal een hele dag kost en erg vermoeiend is. Ik kom nog maar zelden in dat ziekenhuis kom voor controle.Wel moet mijn oncoloog deze medicijnen voorschrijven en verantwoorden.Dan wil ze me even zien, wat me erg logisch lijkt. Maar dit is een veel betere oplossing, waar ik erg blij mee ben.

En zo geef ik mezelf al jarenlang af en toe een chemo-kuurtje als ik denk dat het nodig is, omdat ik weet dat het werkt.Ik voel dat feilloos aan.Voor de buitenwereld is dit niet uit te leggen, en dat doe ik dan ook al lang niet meer.Ik denk wel dat ik (mede) daardoor nog steeds leef!

Desondanks probeer ik toch met de kracht van God, positief te blijven, ook al is dat soms best zwaar. Als ik in bed lig en lichamelijk niet veel kan, kan ik altijd nog bidden. Daar word ik dan erg blij van. Want er is nog zoveel om voor te bidden.......

Toch ben ik er zeker van, dat het lijden van de tegenwoordige tijd niet opweegt tegen de heerlijkheid die over ons (mij) geopenbaard zal worden.(Romeinen 8:18) In zware dagen kan ik soms zo verlangen naar deze heerlijkheid!

God brengt nog steeds mensen op mijn weg, die ik mag vertellen van de liefde van Christus. En soms denk ik  wel eens dat mijn ziekte ter ere Gods is, ook al weet ik dat Hij kan genezen. Juist in mijn ziek zijn bereik ik meer mensen, dan in al die jaren toen ik nog gezond was.Omdat ik zo positief in het leven sta, is dat een mooie gelegenheid om te vertellen hoe dat komt.

Als het even kan, pak ik mijn fiets en ga en stukje fietsen. Soms moet ik na korte tijd alweer naar huis omdat het niet gaat, maar ik blijf het proberen. Afgelopen week had ik op een middag de fiets al buiten gezet, maar moest deze weer binnen zetten omdat het niet ging. Ik leg me daar gelijk bij neer, want anders zou ik wel eens gefrustreerd en verbitterd kunnen raken. En dat is wel het laatste wat ik wil.

In al die jaren dat ik ziek ben, fietste ik meestal zo'n 4 of 500 km. Maar ik zag tot mij verbazing dat er dit jaar al 1000 km op de teller staat, (????) terwijl het afgelopen jaar één van de slechtste jaren is, wat mijn gezondheid betreft.Het is niet te verklaren, maar ik kan er alleen maar erg dankbaar voor zijn.

En hoe raar het misschien ook klinkt, maar  nog steeds word ik elke morgen wakker met een lied in mijn hart.Want de vrede en vreugde van God is en blijft mijn kracht!!!!!!En wat er dan ook nog staat te gebeuren:
IK BEN VEILIG IN GODS ARMEN!!!!!!!

Verbijsterd filmpje op youtube....

Bij het afsluiten van mijn laptop zag ik ineens op youtube een filmpje staan onder de noemer: 40 tekenen die de komst van Jezus aantonen, door Christine Darg. Als je op youtube  haar naam intikt, verschijnen de meeste teksten in het Engels. Je moet even naar beneden scrollen, dan zie je in het Nederlands de 40 tekenen staan. Echt een aanrader!!!!Want hieruit blijkt maar eens weer hoe wáár de Bijbel is, en ook ongelovige mensen daar niet om heen kunnen als ze dit filmpje bekijken.

Teken de petitie voor de vrijlating van Asia Bibi

Beste mensen,

De Pakistaanse vrouw Asia Bibi, (moeder van 5 kinderen)zit al 2671 dagen in een dodencel om te worden opgehangen,alleen omdat ze christen is. islamitische extremisten oefenen zware druk uit om de straf te handhaven. Er wordt al heel lang actie voor haar gevoerd. En mocht ze vrij komen, dan is ze haar leven nog niet zeker, want men zal alles op alles zetten om haar dan alsnog te doden. Vandaag werd het vonnis voor de zoveelste keer uitgesteld. Het is allemaal te verschrikkelijk voor woorden!!!!!  (kijk voor informatie op internet)                                                                                                                                                              

Doe mee en teken de petitie.
Google: Petitie Red Asia Bibi.

Herhaling Café Tinto Special....

Onlangs is Family 7 op de digitale  zender (kanaal 230) , begonnen met de herhalingen van Caféa Tinto Speciaal, om 18.10 uur.

Het is een programma van een half uurtje waarin mensen over hun passie praten, of hun levensverhaal vertellen. Omdat ik aan twee uitzendingen heb meegedaan is de kans groot dat ook deze worden herhaald. Helaas weet ik niet wanneer dat zal zijn.En natuurlijk is er ook nog de mogelijkheid dat het niet wordt herhaald.Maar dan is het zeker de moeite waard om te kijken naar wat andere mensen hebben te vertellen.