donderdag 31 maart 2016

Boeken...

Ik lees graag boeken waarin mensen  proberen om dwars door alle tegenslagen heen, niet bij de pakken neer gaan zitten. Daar leer ik altijd van.

Afgelopen week las ik weer zo'n prachtig boek met als titel: Tegenwind brengt de vlieger omhoog, geschreven door Ping Fu. Chinese levenslessen van een westerse zakenvrouw. Ze werd als klein meisje bij haar ouders weggehaald,gemarteld en opgesloten in een gevangenis en later uit haar land China uitgezet, omdat ze de moed had om op te komen voor haar vrijheid en idealen.De strijd die ze moest leveren was mens -onwaardig.Maar ze gaf niet op. Prachtig en dapper  mens.Momenteel  zit ze in een adviesgroep van Obama, en geeft leiding aan een miljoenenbedrijf in Amerika.

Er is een nieuw boek uit uit gekomen van Maurice Hermans - zoon van Toon Hermans.
Altijd zal ik van je houden. Met heel veel liefde en humor schreef Maurice dit boek, als een ode aan zijn overleden vader.

GHost Boy - Martin Pistorius. Een waar gebeurd verhaal over een jongen die tot zijn 12e gewoon een gezonde jongen is. Dan verandert hij door een griep in een geestelijk en lichamelijk wrak, en wordt  opgenomen in een zorginstelling. Op geen enkel manier kan hij nog communiceren, en lijkt hij zwaar debiel. Totdat er na een paar jaar zijn verstand terug komt. Alleen is er niemand die het ziet, want hij kan dat op geen enkele manier duidelijk  maken, vanwege zijn zware handicaps.Totdat een oplettende verpleegkundige iets in zijn ogen ziet, wat niemand anders zag. Wat er dan allemaal gaat gebeuren is nauwelijks te bevatten.
www.martinpistorius.com

Vederlicht - Julie Cantrell  Tijdens een reisje met puberkinderen verdwijnt een meisje van 12 jaar. Grote schuldgevoelens bij een lerares, die even niet goed oplette. Vanaf het begin een spannend boek.
recencie Eva: een heerlijk en verrijkend boek.
recencie Nederlands Dagblad: Er zijn van die boeken, waarvan je het echt jammer vindt dat je ze uit hebt.

Alle boeken van Henry Nouwen zijn zéér de moeite waard om te lezen.

De blanke Masai - Corinne Hofman

Corinne maakt met haar vriend een reis door Kenia. Onderweg ziet ze op een eiland een uitgedoste Samburu-krijger staan. Hun blikken ontmoeten elkaar en Corinne is op slag verliefd. Nadat ze terug is in Nederland, boekt ze opnieuw een reis naar Kenia om de krijger terug te vinden te vinden.

Corinne Hofman schreef hier nog meer boeiende en ongelooflijke boeken over.

Vandaag (12 juni) hartverscheurend boek uitgelezen. Fiela's Kind - Dalene Matthee.Waargebeurd.
In Afrika dwaalt een blond jochie van drie jaar te ver het bos in.Een zwarte vrouw vindt hem voor haar deur.
Negen jaar later eisen de ouders het kind weer op, als er door een volkstelling het kind wordt ontdekt.
Maar het loopt heel anders af dan je zou denken.

Dansen in een Prinsessenjurk - Mildred Zijlstra

Mildred is geadopteerd. Als ze op zoek gaat naar haar biologische ouders stuit ze op veel verzet. Alles is met veel geheimzinnigheid omgeven. Na een lange zoektocht begrijpt ze waarom. Ze blijkt één van de niet erkende kinderen van Prins Bernhard te zijn.

De geschiedenis achter het boek: Knielen op een bed violen  (Jan Siebelink)
Fred van Lieburg beschrijft op een boeiende wijze het verhaal achter bovengenoemd boek. Ook de kerkstrijd van toen,wordt onder de loep genomen.




maandag 28 maart 2016

De mensen van voorbij, ze blijven met ons leven.....

Door het overlijden van mijn schoonzusje bemerk ik, dat erg bezig ben met het verleden. Mooie en minder mooie herinneringen komen naar boven. Maar ook de vele dierbare herinneringen aan mensen die in het verleden zijn overleden, komen weer in mijn gedachten. Op zich is dat niet zo erg, want over hen wordt na een tijdje toch al niet zoveel meer gepraat. Helaas..... Toch wil ik daar niet te al te lang in blijven hangen, anders trek ik het niet. Dat komt omdat ik zo heel veel mensen heb verloren.......

Dat bracht mij op het idee,om aan alle dierbare en overleden familieleden en vrienden een een ode te brengen.Achteraf gezien een heel zwaar stukje om te schrijven. Het moeilijkste wat ik ooit op mijn blog heb gezet.......

Ik heb altijd de gewoonte om rouwkaarten in te plakken. Zodoende kon ik de gegevens achterhalen.

Dit  prachtig gedicht van van Hanna Lam heeft geen uitleg nodig.

De mensen van voorbij, zij blijven met ons leven
De mensen van voorbij, zij zijn met ons verweven
in bloemgeur en lied, dat opklinkt uit verdriet

De mensen van voorbij, zij worden niet vergeten
De mensen van voorbij, zijn in een ander weten
Bij God mogen ze wonen, daar waar geen pijn kan komen
De mensen van voorbij zijn in het LICHT
"zijn vrij"

Ik weet niet wie er écht Vrij in het Licht zijn. Dat laat ik aan God over.

Mijn  opa en oma : (50 en 60 j.) - vader en moeder (74 en 60 j.)  - broertje Eilert (7 j.) - broer Henk en schoonzus Ria (50 en 60j.) -Oom Andries  & tante Jantje (80 en 88 j) - Oom Riemer & tante Aaltje (51 en 72 j.)en hun zoon en schoondochter (40 en 45 j.) Oom Willem (60 j.) - Tante Trijn (90 j.) - Oom Jan (67 j.) - Oom Mees & tante Geesje (92 en 87 j.) - Oom Bertus & tante Willy (74 en 77 j.) - Tante Klazien (80 j?) - Tante Jo (84 j.) - Oom Hendrik & tante Antje (61 en 60? j.)

Nichtjes Jenny (27 j.) - Jannie (63 j.) - zusjes Marije en Dorien , (9 maanden en twee dagen.)
neef Dries (38 j.) en  neef Henk (42 j.)

Mijn (ex) man Egbert: (57 j.) schoonvader en moeder: (62 en 87 j). - zwager Rienk (67 j.) - schoonzus Betty (62 j.) - oom Marten en tante Bauk (74 en 77 j.) ........

Dit was alleen nog maar familie.......

Je kan mensen verliezen aan de dood, maar ook aan het leven. Ik verloor twee van mijn drie kinderen door een echtscheiding. Daardoor raakte ik ook mijn drie dierbare kleinkinderen kwijt. Deze vorm van rouw gaat voor mijn gevoel nog dieper. (heb heel lang geaarzeld of ik dit wel kwijt wilde, want ik stel me hier wel heel erg kwetsbaar mee op, en deels ben ik daar zelf ook ongewild, mede schuldig aan)

Verder gedenk ik met liefde  mijn dierbare vriendin Grietje.( 62 j.) en vriendin Henny (65 j.)
Vriendinnen die door zelfdoding om het leven kwamen: Greetje (30 j. )- Marjan (35 j.) - en Aly (65 j.)
Vriendin Klazien die verongelukte, toen ze nog maar 22 jaar oud was.Buurjongetje Ronald (7 j.) broertje en zusje: Dion en Ciska (4 en 7 j.) Margriet - Dennis en Tijs: drie kinderen die op mijn buurt-zondagsschooltje zaten.

Hier wil ik het bij laten, want er liggen nog 6 plakboeken vol met rouwkaarten, van heel veel dierbare mensen, en daar word ik niet vrolijk van. Als je veel mensen kent, komen  er ook veel rouwkaarten. Onvoorstelbaar, hoe vaak ik aan het graf van iemand heb gestaan. En ik? Ik leef nog steeds!!!!!!! Af en toe niet te bevatten......

Als ik mensen hoor zeuren dat ze hun verjaardag niet meer willen vieren, omdat ze al 50 of 60 worden , of nog ouder, dan kan ik daar boos en verdrietig om worden.Veel van de bovenstaande mensen hadden heel graag met ze willen ruilen! Daarom: VIER HET LEVEN!

Dat ik ondanks al deze grote verliezen, zo vrolijk en positief in het leven sta, heb ik alleen maar te danken aan de liefdevolle zorg en kracht van God. Want wie kan nu zoveel rouw aan en overleven?




vrijdag 18 maart 2016

Geschokt en verdrietig.....

Vanmiddag lag er een rouwkaart in de gang van iemand die me zéér dierbaar is. Ze was nog maar 62 jaar. Niet zolang geleden nog telefonisch contact gehad. Dit komt zo onverwachts, dat ik het maar nauwelijks kan bevatten. Ik huil en rouw om haar.......Dag lieve B.... (ex-schoonzusje) bedankt voor je liefde en aandacht, en je waardevolle gesprekken.
Ik zal je heel  erg gaan missen.

Het laatste jaar zijn er zoveel dierbare mensen (soms vriendinnen) van mij overleden. En allemaal mensen die nog kerngezond waren toen ik ziek werd. Het is steeds weer  confronterend omdat ik nog steeds leef, en zij nog voor mij kwamen te overlijden.

donderdag 17 maart 2016

Indrukwekkend en ontroerend.....

Vandaag (17 maart) kreeg ik via de dagelijkse Nieuwsbrief van CIP  (Christelijk Informatie Platvorm) een prachtige video toegestuurd, waarop het Hallelujah van Händel op een  indrukwekkende wijze werd gezongen.

Meer dan 300 koorleden hebben een ongelooflijk,  muzikaal eerbetoon gegeven aan Jezus Christus. Daarbij kregen ze hulp van meer dan 2.000 stemmen uit de hele wereld.

Zeker de moeite waard om naar te luisteren en te kijken.

Ik kreeg koude rillingen en hield het niet droog.....zo onvoorstelbaar mooi en heilig!

maandag 14 maart 2016

Genieten....

Ondanks de nare schommelingen die mijn gezondheid momenteel met zich meebrengt, kan ik toch genieten van het heerlijke voorjaars-zonnetje. Ik heb al drie middagen lekker buiten thee gedronken, en een stapel tijdschriften kunnen lezen.Voor een boek is het mij nog niet warm genoeg, maar hopelijk gaat dat snel veranderen.

Als ik dan zo buiten zit, krijg ik elk voorjaar weer de dankbare gedachte: "Ik ben er nog, en misschien mag ik nóg weer een lang voorjaar meemaken. Met in mijn achterhoofd ook de gedachte: en misschien ook nog een lekkere zomer.Dat zou geweldig zijn. Toch leef ik per dag en kijk niet zover vooruit. Gewoon genieten van elke dag. Carpe Diem!

Ik heb een heerlijk beschut plekje in mijn tuintje, waar het al heel gauw lekker warm is. Heerlijk, om zo te mogen genieten!

donderdag 10 maart 2016

Dappere dame.....

In de documentaire: Houdt God ook van vrouwen?, was Hilligje Kok te zien. Een prachtmens, die een eenzame en zinloze strijd voerde tegen haar kerk en een politieke partij. Wat een moed, kracht en vertrouwen straalde deze vrouw uit. Ze liet zich op geen enkele manier de mond snoeren. Twee jaar geleden werd deze documentaire ook al eens uitgezonden tot de allerbeste van dat jaar.

Wat opviel was dat Hilligje zo liefdevol, eerlijk en correct bleef, terwijl dat van de tegenpartij niet kon worden gezegd. Hun goed bedoelde (christelijke) argumenten waren ver beneden pijl. De leer van de kerk was belangrijker dan de liefde voor de medemens.

Hilligje wist op voortreffelijke wijze hierop te wijzen. Helaas zonder resultaat. Ze werd buitengesloten in haar eenzame strijd en verdriet. Zo'n vrouw verdient toch een lintje? Gelukkig kreeg ze die opgespeld door de burgemeester, voor alles wat ze gedaan heeft in haar gemeente Staphorst.

Ik had de documentaire al eens gezien, maar wilde deze nog een keer bekijken. En opnieuw kwam bij mij de woede en verdriet naar boven om zoveel kortzichtigheid - liefdeloosheid en onbegrip. Gods liefde en bewogenheid voor de naaste werd totaal de grond ingeboord.

Daarom mijn petje af voor Hilligje. Want zij wist te verwoorden waar het écht om gaat in het evangelie.....

dinsdag 8 maart 2016

Boekenmening.......

Recensie van mijn boekje: Gods droom komt uit.

Ik ontving het bericht dat er een recensie van mijn boekje op
www.boekenmening.nl staat.

Het boekje kreeg maar liefst **** en nog een halve ster.

Met dank aan God en grote dankbaarheid heb ik de recensie gelezen.Want het was een bevestiging van de opdracht die God mij gaf, om het boekje te schrijven. Ik werd er even helemaal stil van.......

maandag 7 maart 2016

Televisie.....de valse herder

Overgenomen uit de Elisabethbode:

Valse herder.....parodie op Psalm 23

De televisie is mijn herder
verder heb ik nergens behoefte aan.
Zij zorgt ervoor dat ik de hele avond
kan hangen in mijn stoel,
zij geeft mijn ogen de kost,
maar mijn ziel vindt geen voedsel.
Zij leidt mij in de slechtste kringen,
waar de hemel wordt vervloekt.
Zelfs als kan ik in het holst van de nacht
niet slapen
de tv is altijd stand-by;
maar helaas,
haar droombeelden maken mij nog eenzamer.
Zij doet mij watertanden,
zij biedt mij luchtkastelen
te kust en te keur.
Zij overlaadt mij met fantasieën-
de sterren en de shows
buitelen over elkaar heen.
Ja, de leugens van de televisie
zullen mij volgen,
mijn leven lang;
en als ik niet uitkijk
raak ik verslaafd
tot mijn ziel voorgoed is verblind.

A.F. TROOST



donderdag 3 maart 2016

Volgers op social media.....

Vorige week vroeg ik me een paar dingen af:
Waarom schrijf ik een blog?
Waarom zit ik op Twitter?
Waarom heb ik gedichten op de christelijke gedichtensite gezet?
Wil ik me zelf graag profileren?

Heel eerlijk gezegd heb ik daar nog nooit bij nagedacht, omdat ik het gewoon vanuit mijn hart doe.
Daarnaast wil ik via mijn blog mensen op de hoogte houden wat mijn ziekte betreft,ook al  het is zeker niet mijn bedoeling om alleen dáár maar over te schrijven, omdat er naast mijn ziek zijn, ook nog zoveel andere dingen belangrijk voor me zijn.

Ik wil  mensen graag deelgenoot maken van mijn gevoelen en emoties, maar ook een stukje humor met ze delen .Hoeveel volgers ik zou krijgen dacht ik helemaal niet aan, want ik heb liever één volger waar ik iets voor mag betekenen, dan duizend vluchtige volgers die gewoon het internet afstruinen op zoek naar ??????
Mijn blog wordt maandelijks door meer dan 500 mensen gelezen in 19 landen.

Ook zie ik met genoegen het aantal volgers op Twitter stijgen. En tot mijn grote verbazing zag ik dat  mijn vijf gedichten die op de christelijke gedichtensite staan, maar liefst meer dan 12000 keer zijn bekeken. Eén gedicht springt daar echt uit. Het is een rouwgedicht, die inmiddels 5763 keer is bekeken.(mijn gedichtenbundel: Waar het hart vol van is, kwam uit in 2010)Af en toe bereikt mij het bericht dat dit gedicht werd voorgelezen in een rouwdienst, of gebruikt werd op een dankbetuiging van een rouwkaartje.Daar kan ik dan heel stil en dankbaar van worden.En ik ben ijdel genoeg om daar ook trots op te zijn. En wat een zegen om op deze manier mensen te mogen steunen in hun rouw en verdriet.

Dat doet wel wat met me.Want wie zijn al deze mensen, en wat is hun motivatie om mijn blog te lezen? Natuurlijk kom ik daar nooit achter en dat hoeft ook niet.Toch zijn daar waardevolle contacten uit voortgekomen van mensen die ik niet kende, en waarmee ik inmiddels een fijne band aan het opbouwen ben.

Ik wil zelf ook graag bemoedigd worden en leren van mensen die op internet staan. Heel bewust volg ik daarom mensen op Twitter, die echt iets te zeggen hebben, en volg ik bloggers die mijn hart raken. Daarnaast zijn er talloze fijne site's om te bezoeken. Facebook is niet mijn ding......

Mijn diepste en grootse verlangen is en blijft, dat ik mensen wil bemoedigen -vertroosten - en een beetje blij wil maken! Maar bovenal vertellen dat er een God is die leeft, zonder opdringerig te willen zijn. Dat ik dat wereldwijd mag en kan doen is dan mooi meegenomen, en vervult mij met grote dankbaarheid!!!! Getallen zijn van ondergeschikt belang in deze.