De waarde van vriendschap is voor mij niet in woorden uit te drukken. Ik ben dan ook enorm dankbaar voor de fijne vriendschappen, die juist nu in momenten van pijn en lijden zo kostbaar zijn.Maar dat waren ze ook toen ik nog gezond was.
Ik ken veel mensen die geen vrienden hebben, en zeggen daar tevreden mee te zijn, maar daar geloof ik eerlijk gezegd niet zoveel van.
Vrienden maken mijn leven de moeite waard. Vrienden zijn er voor me al ik ze nodig heb. Met mijn vrienden kan ik lachten en huilen. Ik stak dan ook veel energie in ze, maar omdat ik die energie af en toe niet meer heb, krijg ik extra steun van hen. Ook hun gebeden zijn voor mij van onschatbare waarde!!! Nooit doe ik tevergeefs een beroep op ze, al vind ik het nog steeds moeilijk mij afhankelijk op te stellen van een ander, ook al weet ik dat ze het met liefde doen.
Momenteel gaat het niet zo goed met met me, al wisselt dat per dag. Ik slaap en rust veel, heb veel pijn en ben erg vermoeid. Mijn wereldje is daardoor weer erg klein, maar daar leg ik me bij neer en geniet nog intens van heel veel dingen.
Momenteel fiets ik niet zoveel meer, maar ik hoop nog weer op betere tijden. Mijn fiets stond vorige bij de fietsmaker en ik had een leenfiets meegekregen. Vanmorgen kreeg ik een telefoontje dat de fiets klaar was. Maar ik voelde me eigenlijk te ziek om te fietsen. En iemand anders vragen wilde ik niet. (wel een beetje dom natuurlijk) De leenfiets moest immers terug.Dus ben toch maar op de fiets gestapt en onderweg heel veel gebeden om kracht, want het was wel zo'n tien km heen en terug. En het is gelukt!!!! Mijn fiets staat weer op stal ,en nu maar hopen dat ik deze er t.z.t. weer vanaf mag halen.
Ik zie wel want ik leef per dag ,en maak me zeker niet druk om de dag van morgen.
Mijn tijden zijn immers in Gods hand!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten