Gisteren, zomaar heel spontaan een uitstapje gemaakt met een vriendin. Doel: Wildlands dierenpark in Emmen. Toen we daar liepen had ik af en toe het gevoel dat ik droomde....Want dat dit nog eens mogelijk zou zijn, daar had ik nooit meer op durven hopen.
En ook al viel het nieuwe dierenpark ons hier en daar wel wat tegen, vergeleken bij het oude park, hebben we toch intens genoten van alles wat wél mooi was.Ook heerlijk gegeten en gedronken en gekletst.
Ik had wel een rolstoel gehuurd, waar ik gewoon achter ben gaan lopen als steun.Ik wilde beslist niet geduwd worden. Al met al hebben we wel een paar uur gelopen. Want er ging een heleboel mis met de taxi, zodat we niet bij de ingang werden afgezet, maar een heel eind verderop. En dat gebeurde ook toen we weer werden opgehaald met een taxi-busje.We reden niet rechtstreeks weer naar huis, want via vele omwegen moesten er ook nog verschillende mensen worden afgezet, of worden opgehaald.Heel veel verspilde energie dus....al begrijp ik heel goed dat ook andere mensen recht hebben op taxi-vervoer.En dan is het geven en nemen.
Ik was dan ook verschrikkelijk moe toen ik thuis kwam. Zo moe, dat ik niet helder meer kon denken. Ik ben dan ook gelijk een paar uur in slaap gevallen.
En toch had ik deze dag voor geen goud willen missen! Vanmorgen bij het opstaan was ik weer zo fris als een hoentje! Ik ben dan ook onvoorstelbaar DANKBAAR!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten