God heeft mij gezegend met een groot gevoel voor humor. En ondanks alle tegenslagen en ellende in mijn leven, zie ik heel snel de humor ergens van in. Ik mag graag lachen, want ik heb genoeg gehuild in mijn leven.
Humor ligt op straat wordt er wel beweerd, en dat is ook zo. In gedachten lach ik vaak om mensen die ik zie of ontmoet. Ik lach ze zeker niet uit, maar af en toe kan ik het niet laten.Vooral als mensen zich heel gewichtig en anders voordoen dan ze in werkelijkheid zijn. Ik prik daar zo doorheen. Natuurlijk laat ik dat dan niet merken.
Humor zie je soms ook op de tv of in tijdschriften. Op de tv gaat het vaak gepaard met platvloers taalgebruik, en daar wil ik niet naar kijken
Zo kwam ik afgelopen week in een tijdschrift een oudere dame tegen, die mooie gekleurde kleding droeg. Maar ze had zo'n enorme grote dikke en ronde bril op, dat ik hardop moest lachen. Het was eçht géén gezicht. Ik heb de foto wel een paar keer bekeken ,en moest opnieuw lachen als ik naar die grote bril keek.
De dame in kwestie bleek een New Yorks mode-icoon te zijn. Ik had nog nooit van haar gehoord. Ze is geboren in 1921. Ik vond de foto zo komisch, dat ik er een kopie van heb gemaakt. Kan ik nog wat vaker lachen om die enorme bril, want die mevrouw lach ik zeker niet uit. En de tijdschrift kan weer terug naar de bieb.
Humor moet je willen zien........
Ik en mijn huis: bron ND
Achter het stuur: Op weg naar huis komt vader in een file terecht.Omdat hij snel thuis wilde zijn, haalt hij de één na de andere auto in.Zeer geïrriteerd passeert hij de veel te traag rijdende voorste auto, een Dafje. Hij kijkt nog eens goed in de spiegel. Het is zijn bejaarde zus, onze allerliefst tante.
p.s. Soms is het wat verwarrend voor mensen die mijn blog lezen, als ze zien dat ik ook nog een ander blog heb. De reden waarom dat zo is gekomen, staat aan de rechterkant aangegeven.Dus.... even voor de duidelijkheid: op deze blog blijf ik schrijven en op de andere niet meer.
Op mijn oude blog www.deregenboog.bloggertje.nl staan ook veel van de wonderen die er gebeurd zijn, nadat ik was uitbehandeld,en het zou jammer zijn als dit allemaal zou verdwijnen zou.Maar ook alle foto's die erop staan. Reageren kan altijd naar mijn blog of mailadres: schriever1@hotmail.com
Ik en mijn huis: bron ND
Reserve: Of ik kan oppassen op mijn twee puber-kleinzonen. Dat doe ik met veel plezier. Daar gekomen zeg ik: 'Hey boys!Gezellig. Straks zijn ze weg, en...als de kat van huis is dansen de muizen....' Ik zie twee teleurgestelde gezichten, en één mompelt: Ja, de kat is weg, maar nu hebben we de reservekat!'
Gelezen in Libelle:
Blunder: Min ouders gingen naar een begrafenis ver weg en leenden daarom een Tom Tom. Bij de kerk was het haasten: de navigatie werd in de tas gestopt en net op het moment dat ze in de kerkbanken gingen staan, passeerde de kist met gevolg. En klonk uit de tas van mijn moeder: 'Bestemming bereikt!'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten