4 en 5 Mei. Twee heel bijzondere dagen om bij stil te staan.
Gisteren 4 Mei, was ik aanwezig bij een dodenherdenking. Met een grote groep mensen stonden we bij een Joods monument, met daarop de namen van 132 Joodse mensen die omgebracht waren in de oorlog.
Alle 132 namen worden elk jaar opnieuw voorgelezen. Deze keer deden kinderen dat. Ik mocht zelf ook eens een rij namen oplezen. Dat was erg emotioneel, en heeft me heel diep geraakt.
En elk jaar raakt het me opnieuw. Namen van baby's - peuters - kleuters en volwassenen. Onvoorstelbaar leed voor de nabestaanden. Daarom moeten we blijven gedenken. Niet alleen wat het Joodse volk is aangedaan, maar ook voor hen, die hun leven gaven voor onze vrijheid. Vele mensen die het overleefden zijn zwaar getraumatiseerd. Hun dierbaren lijden hier ook onder.
Onze vrijheid is opnieuw in groot gevaar! Kijk maar om je heen.
Toch wil ik deze vrijheid vieren, en daarom wappert bij mij de vlag. Uit dankbaarheid, omdat ik in een vrij land mag leven! Ook al is het woordje vrijheid, niet meer zo heel vanzelfsprekend.Ik heb gelukkig zelf de oorlog niet meegemaakt, maar er genoeg over gelezen. Af en toe te afschuwelijk voor woorden......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten