Excentrieke mensen.......

Ik ben een echte mensen-mens. Toch gaat mijn voorkeur uit naar mensen die wat excentriek zijn. Mensen die helemaal zichzelf  zijn en dat ook durven tonen.Vaak zijn het (h)eerlijke mensen. Wat anderen van hun levensstijl vinden deert hen niet.Ze kennen maar weinig stress, en geven weinig om geld of materie.

Ik kon dan ook echt genieten van t.v. programma's zoals De Stoel - Paradijsvogels en Showroom.. Momenteel worden deze programma's regelmatig herhaald op één van de digitale zenders.

In één van die drie programma's (welke, weet ik niet meer)kwam een oude man in beeld, (Overdijk)die in het huis van zijn ouders woonde in Barger  Compagnie. Bij dat huis stond een kerkje, want zijn vader was predikant geweest. De man had zelf ook voor predikant gestudeerd, maar er was wat mis gegaan in zijn hoofd.Zo leefde hij in een koud huis, zonder verwarming. En at alleen maar brood.

Maar wat mij zo raakte was het volgende: Elke zondag luidde hij de kerkklok om mensen naar zijn kerkje te lokken. Maar er kwam nooit iemand. Dat vond de man helemaal niet erg. Hij deed dan de deur op slot, kroop achter een oud orgeltje en zong uit volle borst liederen van Johannes de Heer,maar ook psalmen en gezangen.

Ik vond dat prachtig! En ergens in mijn achterhoofd groeide het verlangen om deze man en zijn kerkje eens op te zoeken. En dat is ook gebeurd. Samen met mijn man, (die toen nog leefde)zijn we er op een zondagmiddag naar toe gereden. Er was geen teken van leven te bekennen.

Maar ik zou Frea niet zijn,om niet alles op alles te zetten om de man en het kerkje te zien, juist ook omdat ik zo dicht bij mijn doel was.Mijn man vond het allemaal maar niets, want ik had wel vaker van die wilde ideeën, maar hij ging toch mee. En ineens zag ik de man tegen het huis lopen. Ik snel de auto uit......en heb hem gevraagd of wij het kerkje even mochten bekijken. En dat mocht.......

Ik had  al wat beelden de tv gezien, maar dit overtrof alle verwachtingen. De hele kerk lag vol met spullen
van zijn overleden ouders. Schoenen - tassen - fietsen en nog heel veel andere rommel. In een zijzaaltje hingen prachtige oude Bijbelse schilderijen.

Midden in de kerk stond een grote tafel met allemaal evangelisatie- lectuur uit het jaar nul.Ik mocht zoveel meenemen als ik wilde. Dat heb ik gedaan en het voelde als een kostbare schat.......

Omdat ik zelf zo van zingen hou, leek het mij fantastisch om samen met de oude man wat liederen bij zijn orgeltje te zingen. Hij stemde daar gelijk mee in. En zo kon het gebeuren dat onze stemmen door het kerkje galmden. Een moment om nooit meer te vergeten! Later vertelde mijn man dat ons gezang hem kippenvel had bezorgd. Niet omdat het zo mooi klonk, want de man kon niet zo goed zingen, maar zijn oprechte geloofsbeleving klonk er wel in door.

Dit voorval is al lang geleden, de man is overleden en het kerkje is verkocht.Maar deze prachtige belevenis zal mij altijd bij blijven. Ik heb lang gezocht op internet naar de desbetreffende uitzending, maar kon het niet terug vinden.

Tot mijn grote vreugde, zag ik per toeval  de uitzending terug. En opnieuw genoot ik met volle teugen. Juist ook, omdat ik er geweest was.Voor de buitenwereld was deze man een zonderling. In de ogen van God een zéér kostbare parel!