Elke nieuwe dag ben ik dankbaar dat het weer zo goed gaat, ondanks alle beperkingen. Ook de sociale contacten worden worden weer groter. Heerlijk, om weer bezoekjes te kunnen afleggen, maar ook om bezoek te kunnen ontvangen.
Ook geniet ik elke dag weer van een fietstochtje. Inmiddels staat er alweer 300 km op te teller.
Ik fietste laatst langs een groepje pubers, die aan me vroegen of ik mee wilde doen aan een wedstrijdje fietsen. Wie het eerst aan de snelweg was, die had gewonnen. Ze vonden het maar niks dat ik met de eer ging strijken, want ik zette het op een sprinten met mijn electrische fiets. Maar ik kreeg wel een felicitatie van ze. Dat ik wel een half uur nodig had om bij te komen, heb ik ze natuurlijk niet laten merken.haha.
Verder verwijs ik nog even naar een paar prachtige boeken die ik heb gelezen. (zie boeken)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten