vrijdag 17 maart 2017

Afscheid van Gerda....

Gisteren kon ik gelukkig toch aanwezig zijn bij het afscheid van Gerda.Met gebed en wat extra morfine kon ik het gelukkig volhouden.

Tekst rouwkaart:

Want U komt mij te hulp.
Onder Uw veilige vleugels
Zal ik weer juichen.
Nooit raak ik van U los,
U houdt mij vast. Psalm 63: 8 - 9


Heel bijzonder was de prachtige potlood-tekening op de voorkant van de liturgie, waar Gerda als meisje van 5 jaar stond afgebeeld. Deze tekening was gemaakt door  haar inmiddels overleden vader of opa. (dat verstond ik even niet goed)Maar zo onvoorstelbaar mooi.....

In een overvolle Baptisten kerk werd het leven van Gerda herdacht door een paar kinderen en kleinkinderen. Later sloot de predikant aan met een preek. De liederen die we zongen krijgen tijdens een begrafenis altijd een andere en vollere betekenis. Groot is Uw trouw o Heer - Vast rots van mijn behoud - Als ik maar weet, dat hier mijn weg door U, Heer wordt bereidt - 'k Ben reizend naar die stad.....

Ik hield het niet droog toen het koor Polyphonie, waar we samen in hebben gezongen twee liederen zong: Leg maar stil je hand in Zijn Handen en O, wat een dag zal dat zijn.

Aan het einde van de preek las de dominee een getuigenis voor  van Gerda, die haar man had gevonden op een briefje. Tijdens het voorlezen kwam me dit bekend voor, maar wist het even niet thuis te brengen.Later bleek dat dit het getuigenis was van een interview, dat ik bijna 20 jaar geleden had met Gerda voor onze zondagsschool-krant. Deze krant gaf ik uit voor mijn buurtzondagsschool, waaraan ik veertien jaar verbonden ben geweest. Vorig jaar bij het opruimen van wat papieren kwam ik dit getuigenis-briefje van Gerda tegen, en heb het toen aan haar gegeven.

Tijdens het condoleren vroeg de man van Gerda , of het voorgelezen getuigenis me ook bekend voorkwam. Toen wist ik het weer. Het was een prachtig getuigenis van wat Gerda na 20 jaar niet alleen op papier, maar ook in haar leven achterliet over Gods liefde en genade.

Ik zal haar erg gaan missen, maar weet ook dat we elkaar eens weer zullen zien . Dat is de troost en hoop van al Gods kinderen!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten