Zaterdagmorgen werd ik gebeld door de man van Gerda, met de mededeling dat ze tijdens haar nier-dialyse in het ziekenhuis plotseling is overleden aan een hartstilstand. Ik ben diep geschokt.
Gerda en ik hebben jarenlang meegezongen in een koor. We stonden als sopranen naast elkaar en hadden een klik. Buiten het koor om hadden we een goed contact. Helaas moesten we beiden afscheid nemen van het koor vanwege onze gezondheidsklachten. Gerda heeft het nog iets langer vol gehouden dan ik.
We mochten beiden zo heel graag zingen, en dan is zo'n besluit om te moeten stoppen erg verdrietig.Gelukkig stonden we beiden erg positief in het leven, ook in ons ziek zijn.Maar we begrepen elkaar als geen ander.
En nu is ze me voorgegaan naar het Vaderhuis. Daar waar geen ziekte, pijn en tranen meer zijn.Ik kan het nog maar nauwelijks bevatten. Met liefde en respect zal ik aan haar blijven denken, maar haar ook erg gaan missen.
Ik weet niet eens of ik wel naar haar begrafenis kan, want momenteel ben ik zelf weer erg ziek, terwijl het eerst zo goed leek te gaan.
Gelukkig kan ik af en toe wel een uurtje buiten zitten lezen. Morgen heb ik een afspraak met mijn huisarts om te kijken wat er aan die enorme pijn kan worden gedaan...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten