Ongerust....

Het is logisch dat de trouwe lezers van mijn blog wat ongerust zijn, omdat ik al een tijdje niets van me heb laten horen.Ik was daar even niet toe in staat vanwege pijn, vermoeidheid en hartklachten. En had daarom maar weinig energie.

Begrijpen doe ik het niet helemaal, juist ook omdat God mij een belofte had gedaan. Mijn geloof is daardoor wel op de proef gesteld, maar kon het later toch wel overgeven aan Hem.

Ik hoop mijn conditie langzaam weer wat op te bouwen. Ik heb een zeer nare tijd achter de rug. En helaas heb ik nog steeds maar weinig energie, ook al gaat het wel ietsje beter. Ik heb zelfs geprobeerd om een stukje te fietsen, maar dat was (nog) geen succes.Natuurlijk hou ik er ook rekening mee dat er een tijd gaat komen dat alles verder achteruit zal blijven gaan. Maar dat zien we dan wel weer. Opgeven is nog steeds geen optie!!!

Ik ben even tijdelijk gestopt met de chemo-pillen, omdat ik denk dat het invloed heeft op mijn hart.
De laatste tijd nog nooit zoveel last van hartritmestoornissen gehad.

Ik slaap nog steeds vrij veel. (Pluspunt) is wel het lezen van vele boeken. Televisie is niet echt mijn ding, op wat uitzendingen na die mij wel boeien. Ook kijk ik graag naar Family7.

Wat mij al die tijd erg heeft verbaasd was en is, dat ik elke morgen met een lied in mijn hart wakker werd, en dat is nog steeds zo. Onvoorstelbare kracht haal ik daar uit.Wat een genade!

Als ik niet te moe ben, heb ik natuurlijk alle tijd om te bidden. Er is zo heel veel om voor te bidden.Want ondanks alles wil ik mijn kostbare tijd nuttig besteden. Ik pas ervoor om in een slachtofferrol te kruipen.

Ik wil alle mensen bedanken voor hun steun en gebed. Gelukkig zijn dat er heel veel. En de paar (vriendinnen) die het om onduidelijk redenen af lieten weten, heeft mij verdrietig gestemd, maar gelukkig kan ik ze loslaten. De kostbare vrienden die over zijn gebleven zijn goud waard!

Blijf voor me bidden, want dat heb ik hard nodig. En al die mensen die niet gelovig zijn, en me op een andere manier steunen, zijn voor mij ook van onschatbare waarde!

Shalom

Frea

mail: schriever1@hotmail.com
twitter: @FreaTimmerman

Vanmiddag kreeg ik via CIP (Christelijk Informatie Platvorm) een filmpje binnen van een jonge vrouw. (Rachel Barkey)Ze is 38 jaar en ongeneeslijk ziek. Ze weet dat ze nog maar kort te leven heeft en nog een vreselijke lijdensweg moet ondergaan. Ze heeft leverkanker, maar in het filmpje getuigt ze van haar geloof. Het is haast niet te geloven hoeveel moed en kracht ze uit straalt.
Ik was er even helemaal stil van.....