Met grote dankbaarheid kijk ik terug op gistermiddag, toen ik samen met twee vriendinnen een atelierroute heb gemaakt. Onvoorstelbaar mooi!!!!! Ik had me er echt op verheugd, want in het begin van de week zag het er naar uit dat ik het lichamelijk niet aan zou kunnen. Maar gelukkig begon ik vrijdagavond ineens wat op te knappen, dankzij de Glivec.
De route voert door een prachtig stuk natuurgebied, met heerlijke fietspaden. (Sellingerbeetse in de omgeving van Sellingen (Gr) Wij waren met de auto, ook al had ik de route heel graag willen fietsen.Het was er erg druk.We kwamen heel veel fietsende mensen tegen. Ook het prachtige weer speelde natuurlijk mee.
Onderweg waren er overal exposities te zien van diverse kunstenaars.Hier en daar was er ook muziek te beluisteren. Mensen die daar in de buurt wonen staan vrijwillig hun boerenschuren af voor dit doel. Ook in een kerkje was kunst te zien.Het waren niet alleen de prachtige schilderijen waar we van onder de indruk waren, maar ook van andere kunstvormen. Natuurlijk spreekt het een je meer aan dan de ander, omdat kunst heel persoonlijk is.
Zo was er een oude stoel te zien van een mevrouw die in het verleden 5 kinderen verloor aan ALS. Er stond een ontroerend verhaal bij. Ondanks al haar verdriet was ze altijd positief en zat ze vaak bij te komen in de bewuste (versleten)stoel. Zeer indrukwekkend.
Dan was er ook nog en stoel met op de zitting een ronde bos rozen, met als titel: Op rozen zitten.
Deze exposities is een jaarlijks terugkerend evenement. Dit keer was het extra feestelijk, i.v.m. het tweede lustrum.
Doodmoe kwam ik thuis, maar ik heb zo inténs genoten dat ik dat voor lief nam. Opnieuw een dag met een gouden randje!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten