Afgelopen week kreeg ik een geweldig boekje in handen van Leo Fijen. Hij tekent hierin levensverhalen op van mensen die om wat voor reden dan ook, verblijven op het eiland Schiermonnikoog. Mensen die troost zoeken - die rouwen - de stilte zoeken - hun verdriet willen verwerken - het leven en de liefde willen vieren.
In het begin werd ik direct al geraakt door de volgende zin: "Wie stil genoeg is om te luisteren naar de wind en de zee, heeft ook tijd voor het verhaal van de ander."
Ook staan er prachtige korte quotes in.
Het boekje spreekt tussen de verhalen door van de rust -wind - water -strand - ruimte - lucht - stilte en de rijkdom van het eiland.
Leo Fijen vertelt van een vrouw die zonder haar man naar het eiland gaat om echt helemaal alleen te zijn in de natuur en stilte. Ik citeer:
"Soms is geluk zo simpel.Dat denk ik wanneer ik deze vrouw zie en hoor.Ze vertelt over rijkdom die niet te koop is. Een fles water, wat brood en fruit en altijd een goed boek.Dat heeft ze nodig in deze natuur.Dan hoeft ze niets meer.Ze kan neerploffen in het zand, genieten van de torretjes en mooie bloemen en turen naar de horizon.Dat is een rijkdom die alles overstijgt, dat weet ze zeker.
Geen eenzaamheid dus. In het midden van de stad is ze veel eenzamer dan in het midden van de natuur. Hier krijgt ze het voor niets. De echte rijkdom is niet te koop, Ze spreekt over de donkere luchten en wijst naar de lichtglans die daar doorheen komt.Ze noemt dat een wonder. En het wonderlijke is dat de natuur er steeds weer anders uit ziet. Dit eiland blijft in beweging en vertederd telkens weer.Dat kan geen mens verzinnen.Zo mooi, zo hemels mooi."
Wat een prachtig, prachtig mooi boekje!!!!!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten