Het eerste wat ik 's morgens doe is alle ramen zover mogelijk los zetten. Daarnaast zet ik mijn keukendeur los en stap even naar buiten om wat frisse lucht in te ademen. Ik ben een echte buitenmens en vind het heerlijk om zo lang mogelijk buiten te zijn.
Toen ik vorige week dan ook de documentaire , Leven zonder buitenwereld op NPO 2 zag, benam me dat compleet de adem. Daarin is een gezin te zien met 6 kinderen, (5 jongens en 1 meisje) die inmiddels jong volwassen zijn,maar die van hun vader niet naar buiten mogen, en de hele dag opgesloten zitten in een klein flatje.Hun moeder is ook aanwezig, maar kan niet tegen de vader op. De buitenwereld kennen ze alleen van de vele films die ze elke dag bekijken, en de muziek die ze beluisteren.
Toch is er tussen de kinderen onderling een goede band en zijn ze daadkrachtig en zachtmoedig. Eén van de jongens kan het niet langer aan en vlucht naar buiten. En ziet voor het eerst van zijn leven een winkelstraat in het echt.Wel droeg hij een masker, want hij wilde niet herkend worden. Deze uitbraak wordt later gevierd door het hele gezin, behalve de vader. Dan breekt de vrijheid aan voor alle broers en hun zusje, maar ook voor de moeder.
De moeder had haar kinderen graag zien opgroeien op een plek met groene velden. Ineens zie je het gezin daarin lopen, maar ook op het strand zijn ze uitgelaten blij!
Met de vader komt het niet meer goed, en blijft de band koel en afstandelijk.Ondanks alle dramatiek heb ik aan de documentaire een positief gevoel overgehouden. Want het blijkt dat je met familie, liefde en vriendschap héél ver kunt komen!
Echt een aanrader om naar te kijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten