Chemo-pillen slaan aan!!!!

Het is onvoorstelbaar dat ik weer zoveel energie heb! Gisteren en vandaag waren voor mij topdagen.
Volgens mijn oncoloog, waar ik maar eens per jaar kom, werken de pillen niet, zoals ik ze gebruik. In de loop der jaren is het tegendeel wel bewezen. En eigenlijk kan het me ook niet zoveel schelen, wat zij er van vindt. Suggestie kan het niet zijn, want kanker is kanker.Gelukkig ook nog geen last weer gehad van hartritme-stoornissen.

De chemo-pillen zijn inmiddels op, en ik hoop dat ik me goed blijf voelen, dan hoef ik voorlopig niet naar het UMCG) Voorafgaande aan dat bezoek, ga ik op eigen verzoek, eerst in een scan, dan bekijken de oncoloog en ik samen de uitslag. Maar daar ben ik mentaal nog even niet aan toe. Als het echt niet anders kan, dan moet het wel, want ondanks dat ik me zo goed voel, bemerk ik wel dat de tumor weer actief is.

Als ik me zo goed voel, doe ik zoveel mogelijk boodschappen. Dan hoef ik anderen niet lastig te vallen als er weer mindere periodes zijn. Zo ook vandaag. Helaas maakte ik de fout door mijn tassen vol te stoppen met teveel flessen schoonmaakmiddelen -zeeppoeder - wasverzachter - etc.

En zo kon het zijn dat ik boven aan een roltrap stond, met tassen die zo zwaar waren, dat ik ze niet kon dragen. Ik kon ook niet met mijn winkelwagentje in de lift, want ik ga daar niet graag in. (claustrofobie)
Help......dacht ik. Want de afstand naar de parkeerplaats was een behoorlijk eind.

En zie het wonder gebeurde: Een vriendelijke mevrouw stond samen met mij boven aan de roltrap. Ik heb haar gevraagd of ze een tas van mij wilde overnemen. Maar die lieverd nam alle drie zware tassen van mij over, nadat ik uitgelegd had dat ik ziek was.Ik had best zelf ook een willen dragen, maar dat wilde ze niet.Samen liepen we naar de parkeerplaats en hadden een leuk gesprek

Lieve mevrouw, mocht u dit lezen, (u heeft mijn visitekaartje) dan wil ik u bij deze nogmaals HARTELIJK BEDANKEN voor uw spontane hulp, anders had ik daar nu nog boven aan die roltrap gestaan. (grapje)
(inmiddels weet ik dankzij jouw mailtje,dat je Wiepie H.heet)

Hulp vragen is niet mijn sterkste kant. Maar af en toe moet ik me daar echt over heen zetten, zoals nu. Afhankelijk zijn van andere mensen wil eigenlijk niemand. Maar ik heb in de loop der jaren wel geleerd dat sommige mensen graag helpen, maar dan moet ik het af en toe wel even vragen. Eigenwijs als ik ben, heb ik daar nog steeds moeite mee.Ik help duizendmaal liever een ander........Of ik het ooit zal leren, blijft maar de vraag....