Vanwege nare (kanker) klachten, ben ik deze week toch maar weer begonnen met chemo-pillen in te nemen, en hopelijk slaan ze aan. De pillen zijn bijna op, en voor nieuwe moet ik helemaal naar het UMCG in Groningen. (kosten van de pillen 2400 euro) Hopelijk is dat voorlopig even nog niet nodig. Want alleen al bij het woord ziekenhuis, gaan mijn haren recht overeind staan.
Wat mij telkens weer verbaasd is het feit, dat de kanker op zich me maar heel weinig bezig houdt, en ik er niet onder gebukt ga. Terwijl er toch vanaf 2009 al een bom in mijn lichaam zit, die elk moment tot een explosie kan komen. Dat deze (bom) zich nog steeds niet heeft uitgezaaid, is wel een heel groot wonder. Juist ook omdat deze op een plek zit, waar zoveel organen samenkomen.
Ik vind het een groot wonder dat ik (haast) elke dag met vreugde, en een lied in mijn hart de dag mag beginnen, en erg positief in het leven sta. En maar weinig angst of zorgen ken. Terwijl er toch veel redenen tot bezorgdheid zijn.
En al heb ik in de loop der jaren veel moeten inleveren wat veel pijn heeft gedaan, maar wat ik niet meer kan doen. O.a. het zingen in een koor - mensen bezoeken - pastoraal en maatschappelijk werk, en nog zo heel veel meer, toch probeer te kijken naar wat ik nog wel kán! En via mijn laptop kan ik nog heel veel doen.Zij het dan in een wat trage tempo. Een tempo die helemaal niet past bij deze wipstaart. Maar God gaf hierin steeds weer moed - kracht en geduld om het aan te kunnen.
Mijn belangstelling voor alles wat er in deze wereld gebeurt, duurt onverminderd voort. Ik lees twee kranten-opiniebladen en natuurlijk heel veel boeken. (ik heb zelfs nog een halfjaarlijkse abonnement genomen op een christelijk opnieblad, en een nieuw woordenboek aangeschaft, omdat de oude niet meer voldeed)) Dit zeg ik niet om te laten zien hoe flink ik toch wel ben. Beslist niet! Maar ik wil hiermee aangeven dat het leven nog de moeite waard kan is, ook al lijkt de dood misschien heel dichtbij te zijn.
Uitspraak van Maarten Luther: "Als morgen de Here Jezus zou komen, zou ik vandaag nog een boom planten."
Intens genieten zolang het nog kan.......probeer ik dagelijks met Gods hulp in praktijk te brengen.Niet met de dood, maar met het leven bezig zijn, zonder de waarheid uit het oog te verliezen.
Dat ik nog zoveel genadejaren mag ontvangen, ben ik natuurlijk erg dankbaar voor! En daar zijn maar een paar woorden voor nodig: DE VREUGDE DES HEREN IS MIJN KRACHT!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten