Jaarlijks wordt er rondom het hunebed centrum in Borger een markt georganiseerd, waar je allerlei biologische hapjes kunt proeven, maar ook kopen. Altijd erg gezellig.
Met veel moeite vonden we een parkeerplaatsje, vlak bij de ingang. Helaas hadden we niet in de gaten dat er twee ingangen waren. Want toen we weer weg wilden, konden we met geen mogelijkheid mijn auto terug vinden, omdat we naar de verkeerde uitgang liepen.
Tot overmaat van ramp begon het keihard te regenen. Natuurlijk lag mijn paraplu in de auto.
Gelukkig had mijn vriendin nog een jas aangetrokken en stond onder een boom te schuilen,maar ik liep in heel dun bloesje in de stromende regen, naar mijn auto te zoeken.
Ik klampte op het laatst maar een verkeersregelaar aan, en even later waren er maar liefst vier mannen op zoek naar mijn auto, via hun portofoons. Mijn kenteken wist ik niet uit het hoofd, omdat ik de auto nog maar twee dagen heb, en kon deze ook niet zo snel vinden. Ik wist alleen twee voorletters. Ook het merk wist ik even niet meer. De mannen hebben wel 20 minuten lopen zoeken naar mijn autootje. En ik liep er maar wat achter ze aan als een verzopen kat.haha
Ineens zag ik mezelf lopen en kreeg toen de slappe lach. Mijn vriendin zag er de humor niet van in, dat zag ik aan haar gezicht.Maar ik kon haast niet stoppen met lachen, en zelfs de mannen werden daar vrolijk van.We waren dolblij dat de auto gevonden werd, ook al geneerde ik me best wel een beetje dat we naar de verkeerde uitgang waren gelopen, en daardoor (ongewild) voor wat overlast zorgden.Want een beetje dom was het wel natuurlijk....
Maar toch kan ik er met een grote glimlach aan terug denken, omdat ik de humor en wel van in kan zien, ook al dacht ik wel even:Ja hoor, het zal Frea ook wel weer niet wezen, die dit overkomt.
Hahaha, geweldig! Dit is echt iets wat mij zou kunnen overkomen!! Ik heb wel eens naar mijn auto gezocht terwijl ik op de fiets was....
BeantwoordenVerwijderen