Mijn autootje....

Ik was altijd erg blij met mijn autootje, want deze betekende veel voor me. Een stukje zelfstandigheid, maar ook om snel even wat boodschapjes te doen, als ik me niet goed voel (de)

Maar helaas....heeft hij het met een grote knal begeven. Ik schrok me wild. Gelukkig was ik vlak bij huis, maar het hele dorp kon me horen aan komen. (de uitlaat lag eraf)

Ik zat daar niet op te wachten, omdat ik hoopte dat ik geen andere auto meer zou hoeven kopen, in mijn omstandigheden. Maar de garagehouder vond dat ik er geen geld meer in moest steken, vanwege het bouwjaar.

Omdat ik meestal nooit ergens meer een probleem van maak, heb ik hem dus bij de garage achter gelaten en een andere gekocht. Ik noem dit altijd luxe problemen. Niet iets om je druk over te maken.

Het is even wennen, maar ik ben heel erg blij met mijn (nieuw) karretje.

Hopelijk mag ik er nog een hele tijd van genieten.......

En dat ik me nu al zoveel weken zo goed voel, beschouw ik nog steeds als een groot wonder van Gods genade. Onvoorstelbare genade.......